مفهوم Self-Plagiarism چیست؟

انتشار 27 تیر 1398
مطالعه 4 دقیقه

استفاده محقق و پژوهشگر از مضامین پژوهش و مقاله قبلی خود با عنوان و قالب جدید بدون اینکه حرف جدیدی برای گفتن داشته باشد و یا استناد و ارجاعی به مقاله قبلی خود بدهد به عبارتی زمانی که نویسنده مقاله بدون اینکه به خواننده بگویید این کار در جای دیگری ارائه شده است از نوشته های قبلی خود استفاده کند مرتکب خود سرقتی شده است.

مفهوم Self-Plagiarism چیست؟

 سرقت از خود (self-plagiarism)

یکی از مباحثی که در سال‌های اخیر به طور جدی در زمینه نگارش مقاله بین جوامع علمی مورد بحث و توجه قرار گرفته است مسئله سرقت علمی (plagiarism) می‌باشد. سرقت علمی در نوع خود کاری غیر اخلاقی و نادرست به حساب می‌آید چرا که به منزله دزدیدن و ثبت افکار و ایده‌های دیگران به نام خود می‌باشد. در این میان نوع دیگری از سرقت ادبی مطرح می‌شود که سرقت از خود (self-plagiarism) نام دارد. استفاده محقق و پژوهشگر از مضامین پژوهش و مقاله قبلی خود با عنوان و قالب جدید بدون اینکه حرف جدیدی برای گفتن داشته باشد و یا استناد و ارجاعی به مقاله قبلی خود بدهد را سرقت از خود می‌گوییم و یا به عبارتی زمانی که نویسنده مقاله بدون اینکه به خواننده بگویید این کار در جای دیگری ارائه شده است از نوشته‌های قبلی خود استفاده کند مرتکب خود سرقتی شده است.

 

تصویر

سرقت از خود اشکال مختلفی دارد، موارد زیر تداعی کننده این عمل در جامعه دانشگاهی و علمی می‌باشد.
  • چاپ مقاله ای بیش از یک بار در مجلات مختلف بدون اطلاع به خواننده و یا ناشر مجله (انتشار مجدد یا چندگانه)
  • تفکیک پژوهشی گسترده به چندین مقاله به منظور افزایش آثار پژوهشی خود
  • استفاده دوباره و یا چندین باره از نوشته‌هایی قبلی (چاپ شده یا چاپ نشده)

چرا نباید به آثار خود دستبرد نزنیم؟

تصور برخی از نویسندگان این است که چون آثار متعلق به خودشان است پس هرجا و هر زمان می‌توانند از مقالات گذشته خود مجددا استفاده نمایند او یا به این دلیل که از اید‌ها و نوشته‌های دیگران استفاده نکرده‌اند، پس نوشته آنها متهم به عمل سرقت علمی نیست. با وجود اینکه نویسنده در سرقت از خود تنها از ایده‌های خود استفاده می‌کند و ایده‌ی افراد دیگر را در نوشته خود نمی‌آورد با این وجود از نظر جامعه علمی مقاله وی شامل سرقت ادبی (سرقت از خود) می‌باشد. دلایلی که باعث می‌شود از سرقت از خود اجتناب کنیم عبارتند از:

۱- قانون بنیادی مقاله‌های پژوهشی

مهم‌ترین دلیل اجتناب از سرقت علمی از خود یا self-plagiarism لزوم یکپارچگی در ثبت یافته‌های پژوهشی‌ و اکتشافات علمی است. فرض بر این است که هر مقاله انتشار یافته‌ای، دانش جدیدی را ارائه می‌کند و درک ما را از جهان گسترش می‌دهد. اگر مقاله‌تان شامل اطلاعات بازیافتی بدون ارجاع باشد، وانمود می‌کنید که کشفیات کاملاً جدیدی را ارائه کرده‌اید که در واقع قانون بنیادی مقاله های پژوهشی را نقض کرده اید. استفاده مجدد از داده‌های قدیمی و بازنشر آن‌ها جایگاه‌تان را در حوزه مطالعاتی مورد نظر خدشه‌دار می‌کند و به اعتماد عمومی نسبت به پژوهش و علوم لطمه می‌زند.

۲- حق تالیف ناشر: واژه‌های شما ممکن است دیگر متعلق به شما نباشد

وقتی نویسنده‌ای مقاله‌ای را در یک ژورنال چاپ می‌کند، نویسنده مالکیت مقاله و تمام محتوای آن را به ناشر واگذار می‌کند. بنابراین، وقتی همین نویسنده از این مقاله در مقاله‌های بعدی خود استفاده کند، ممکن است کپی‌رایت مقاله نقض شود. به عبارت دیگر، وقتی حقوق مقاله‌ای را واگذار می‌کنید، دیگر نمی‌توانید به طور آزادانه از مطالب آن در مقاله‌های بعدی‌تان استفاده کنید.

۳- ژورنال‌ها سرقت علمی را ردیابی می‌کنند و فرآیند انتشار به تاخیر می‌افتد یا متوقف می‌شود

بیشتر ژورنال‌ها از نرم‌افزارهایی برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می‌کنند تا به محض سابمیت کردن مقاله، موارد ارتکاب سرقت علمی را کنترل کنند. اگر جمله‌ها یا عبارت‌های مقاله‌های قبلی‌تان را کپی کنید، نرم‌افزارهای مذکور آن‌ها را نشانه‌گذاری می‌کنند. حتی اگر مقاله شما به دلیل این موضوع رد نشود، انتشار مقاله به تاخیر خواهد افتاد، زیرا ویراستار در این ارتباط پرسش‌هایی را مطرح خواهد ساخت و مجبور می‌شوید مطالب بازنویسی‌شده را از نو بنویسید یا به‌طور دقیق به آن‌ها ارجاع دهید. کاربردی‌ترین دلیل برای اجتناب از سرقت علمی از خویش در واقع اجتناب از تلف شدن وقت در حین فرآیند انتشار است.

 

تصویر

چگونه مانع از  self-plagiarism شویم؟

راهکارهای زیر می‌توانند شما را یاری کند تانوشته هایتان از عمل سرقت از خود محفوظ بماند:

1- در صورت استفاده از داده‌ها، روش‌ها و نتایج نوشته‌ای که قبلا در جای دیگری انتشار یافته است باید خواننده یا ناشر را از وضعیت قبلی انتشار نوشته خود آگاه نمایید.

2- اگر نتایج یک مطالعه گستره برای ارایه شدن به صورت یک مقاله واحد، مناسب‌تر است، نباید به مقاله‌های کوچک‌تر تقسیم شود.

3- آشنایی کامل با قوانین و اصول قانون کپی رایت

4- در برخی موارد بازسازی متن (text recycling)، عملی پذیرفته شده می‌باشد، اما گاهی این چنین نباشد به همین دلیل نویسندگان بایستی به اصول اخلاقی نگارش، پایبند باشند و از استفاده دوباره از نوشته‌های قبلی‌شان، جز در حالتی که با قوانین استاندارد پژوهشی (مثل استفاده از نقل‌قول‌ها و جمله‌بندی دوباره و درست) سازگار باشد، خودداری کنند.

موسسه آرمان با سال‌ها تجربه در زمینه پذیرش و چاپ مقاله، استخراج مقاله از پایان‌نامه و ترجمه و چاپ کتاب در کنار شما فرهیخته عزیز می‌باشد تا بتوانید نوشته‌ای عاری از پلاجیاریسم ارائه دهید. کارشناسان موسسه آرمان قادرند میزان سرقت ادبی مقالات شما را توسط نرم افزارها شناسایی و نسبت به رفع آن اقدام نمایند. برای دریافت مشاوره و اطلاعات بیشتر درخواست خود را طریق ایمیل موسسه و یا بخش ثبت سفارش به کارشناسان موسسه ارسال کنید.

لطفا امتیاز خود را ثبت کنید
1 5
  ارسال به دوستان:

پرسش و دیدگاه شما
اختیاری
اختیاری (نمایش داده نخواهد شد)
ضروری
پرسش و دیدگاه شما

خدمات موسسه آرمان